Een cliënte mailde me dat ze voor het eerst oma gaat worden en dat zij en haar man bij deze levensgebeurtenis graag een zielsschilderij voor hun kleinkind willen laten maken. Ze heeft er een prachtige naam voor, ‘een welkomst op aarde geschenk’. Ik neem de opdracht aan en ik ontvang een foto van de baby echo.

In mijn praktijk heb ik al vaak met kindjes contact gemaakt en gewerkt, zowel met kinderen op aarde, als kinderen die de aarde hebben verlaten. Dit was voor mij de eerste keer dat ik een zielsschilderij van een hummeltje zou gaan maken dat nog in de baarmoeder zat. Op de foto van de echo zag ik heel duidelijk haar gezichtje, de ogen en de wilskrachtige kin. Ik vertel je hoe het verder is gegaan.

De volgende ochtend word ik wakker en innerlijk verneem ik steeds Poppedijn. Het is blijkbaar tijd om contact te leggen. Dit meisje laat zich niet zien in mijn praktijk. Ze wil van zich laten horen, is blij met me als verbindende schakel en vraagt om erover te schrijven. De reden weet ik niet; ons contact loopt via innerlijke stem en beeld. Daarom ga ik mijn cliënt daar eerst weer toestemming voor vragen.

Die toestemming heb ik gekregen. Ze antwoordt me:’ Ik weet dat ons kleine meisje bij jou in heel goede en warme handen is. Na de meditatie en het verbinden, ga ik met het meisje werken. Het beeld dat ik daarna krijg, is zonnig en ik zie water. Het meisje is een gevoelig, spiritueel kind. Ze is klaar voor de wereld en ze heeft meerdere levens gehad.

Dan laat ze me mijn privé-schilderij ophalen. Het is een schilderij dat ik ooit maakte en waarbij ik contact legde met mijn overleden broertjes en zusjes en waar ik vele kindjes op aarde op heb gezien die op me wachten.
Onverwacht draai ik het schilderij een slag om en ik word naar een bepaald punt toegetrokken op het doek. Opeens lijkt daar een vriendelijk berengezicht te staan en dan begint het beeld te veranderen. Ik ‘lees’ dat deel van mijn schilderij en ik zie haar, Poppedijn. Ik zie haar ouders met hun liefdevolle licht. Aan de kleding te zien is het vele jaren geleden. Ik mag steeds verder en verder kijken en ik zie de bescherming die er voor haar is. Ik raak ontroerd, mijn tranen rollen.

Daarna heb ik haar ziel geschilderd en de bijbehorende zielsbrief gemaakt. Het zielsschilderij heb ik aan de grootouders gegeven.

Kort geleden is het meisje geboren, haar zielsschilderij staat dicht bij haar bedje. Binnenkort mag ik het kindje zien. Ik hoop haar even te mogen vasthouden om haar te bedanken voor het geschenk dat ze ons allemaal heeft gegeven.