Ouders Overleden Kind. Twee dagen na het symposium ‘Leven met de dood van een kind’, ga ik naar de landelijke dag van Ouders van een Overleden Kind. Vandaag ga ik niet als vrouwencoach, maar als (schoon) moeder van Maeike.

Ik ben op onbekend terrein, ik ken deze vereniging niet, ik ken hier niemand en ik ga voor mezelf. Vriendelijke mensen heten me welkom. Opeens sta en zit ik tussen allemaal lotgenoten.

Gerda Bakker, dagvoorzitter en Hella de Jonge, auteur en documentenmaker blijken ook lotgenoten te zijn. Ze vertellen over hun leven en over hun verliezen. Ik ben diep onder de indruk. Daarna worden vele foto’s op een groot scherm getoond van kinderen die niet meer op aarde leven. Ik hoor hun ouders huilen en voel hun leed. En dan gebeurt er wat ik al vermoedde. Ik zit er als moeder met mijn eigen verdriet…..

Wégvluchten, dat wil ik. Een kop koffie in de lunchpauze en even een luisterend oor van Bea van de Hoef, van stapvoorstapbijafscheid.nl, geven me de moed om te blijven, om door te gaan. Na de pauze volg ik een mini-workshop bij Monique Koel van harts-tocht.com

Ik zit met vaders en moeders in een kring en diegene die dat wil, kan zich voorstellen. Meteen speel ik open kaart en vertel dat de drempel om hier naar toe te gaan voor mij heel hoog was. Word ik hier gezien als ‘pottenkijker’ of als moeder? Mijn stem, mijn lichaamstaal ze spreken voor zich, want ik zie hoofden schudden en ik krijg meelevende blikken. Och, ik had het niet eens hoeven vragen.

Wat ben ik blij dat ik ben gebleven en dankbaar dat er een groep voor ons ouders is. Ik heb een mooie workshop beleefd, waarin ik opnieuw weer een deel kon verwerken en waar ik inzicht kreeg in mijn eigen proces.

Via een geleidemeditatie die Monique gaf, maakte ik met dichte ogen van een bal klei een bloem. Eerst was de bloem hoog en dicht. Toen kreeg de bloem in mijn handen een kern, waarin verdriet en blijheid in mijn leven waren verweven. Het heeft me gevormd tot degene die ik nu ben. De bloem in mijn handen ontvouwde zich verder en verder en ik ‘zag’ dat het een glanzende paarse viool was geworden.

Dank je wel.

Vereniging Ouders Overleden Kind, www.oudersoverledenkind.nl
www.praktijkzielskunst.nl/mijn-belevenissen/noem-mijn-naam/
https://www.praktijkzielskunst.nl/